ผู้เขียนหนังสือนี้(ต่อไปขอใช้นามแฝงว่า จิม)เป็นศิลปินตลกที่มีชื่อเสียงและเป็นคริสเตียน ได้รับการขอจากบิล เจ้าของสำนักพิมพิ์แห่งหนึ่งให้เขียนหนังสือ "จริงใจไม่โกหก 1 ปี" ซึ่งเป็นยากลำบากมากสำหรับจิม แต่ในที่สุดเขาก็ตกลงที่จะเขียนให้บิล
ผม(ทัศนพงศ์)เห็นว่ามันมีความจริงและน่าเปิดเผยต่อพี่น้องก็เลยมาเขียนย่อๆครับ อ่านสนุกๆนะครับ
บทที่1 คำนำ
หลังจากที่ผมรับปากว่าจะเขียนหนังสือ จริงใจไม่โกหก 1 ปี ผมพูดตรงๆเลยครับว่า ผมเรียนรู้การโกหกและการเสแสร้งจากคริสตจักรครับ จริงๆครับ คริสตจักรที่ผมและครอบครัวเติบโตนี่แหละมาครับ ไม่ใช่คำสอนในพระคัมภีร์ที่สอนให้ผมโกหกแต่วัฒนธรรมของการวางตัวในคริสตจักรต่างหากครับ ที่ผมเรียนรู้อย่างรวดเร็วว่า การวางท่าการเสแสร้งให้ดูดีไว้ก่อนเป็นเรื่องสำคัญมากที่สุดของพวกที่ไปคริสตจักร ผมเรียนรู้ที่หลอกคนอื่นเรื่องความเชื่อ ผมเรียนรู้ที่จะหลอกให้คนเห็นว่าผมเคร่งศาสนาแต่จริงๆข้างในใจผมก็ไม่แตกต่างไปจากคนอื่นๆเลยครับ คริสตจักรของเราได้ปลูกฝั่งวัฒนธรรมที่เต็มไปด้วยกฏระเบียบที่เป็นไม่ได้สำหรับคนธรรมดาๆอย่างผมที่จะรักษาได้หมด เป็นกฏระเบียบที่ทำให้ไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ว่าคุณจะทำอย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีทางที่เป็นที่ยอมรับได้หมด ถ้าไม่ปฎิบัติตามคุณรู้สึกบกพร่อง ตำหนิตัวเอง หรือถ้าคุณยึดติดรักษา คุณก็กลายเป็นคนชอบธรรมด้วยกำลังของตัวเอง หรือเคร่งครัดจนจะเป็นโรคประสาทจะกิน เมื่อเป็นเช่นนี้ผมก็ได้รับฝึกฝนที่จะมีคำตอบแก่ทุกคนตามที่เขาอยากจะได้ยิน
" สบายดีหรือคุณจิม หมู่นี้ไปทำอะไรมาบ้าง" ถ้าจะให้ผมตอบตรงๆจริงๆก็จะเป็นอย่างนี้ "ถ้าไม่โลภของคนอื่น หรือนินทาใคร ผมก็มีแต่ความคิดแต่เรื่องทางเพศ จริงแล้วผมชอบทั้งสามอย่างนั้นแหละ"แต่ผมไม่ได้ตอบอย่างนั้น " อ๋อ ผมกำลังพยายามท่องจำข้อพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระสัญญาของพระเจ้าครับ" บิลชอบการเขียนสารภาพความผิดของผมนี้มาก
